Vergeet die roze bril maar!

Ik ben Martin Bril niet. Ten eerste leef ik nog, ten tweede schrijf ik lang niet zoveel en zo goed als hij schreef. Wel was hij een leeftijdgenoot. Slechts enkele maanden ouder dan ik. Maar ik wil nog niet dood. Alsof het iets is waar je zelf over kunt beslissen. Het leven, en de dood, heb je niet zelf in de hand. John Lennon zei vrij vertaald: "Het leven is wat je overkomt terwijl je bezig bent met andere dingen" en hij werd vermoord. Jim, Jimi en Janis spoten, snoven en slikten zich dood, John Denver vloog zich dood en Martin Bril ging gewoon dood. Aan die kloteziekte die ook al een groot deel van mijn familie en kennissenkring heeft uitgemoord. Houdt het dan nooit op? En het zijn ook steeds vaker jonge mensen die kanker krijgen. Ik ben eigenlijk maar een geluksvogel (afkloppen).

Martin jongen, mijn leeftijdgenoot en mijn broers naamgenoot, ik ben er niet heilig van overtuigd of er nog iets is na dit aardse leven, maar één ding weet ik wel: wij zullen nooit meer door jouw 'bril' naar het leven kijken.