dinsdag 26 augustus 2008

De kunst van het beroemd zijn

Leest u ook wel eens van die berichten in de media, waarin verteld wordt hoeveel een acteur of andere beroemdheid verdient? Miljoenen gaan er in om. Soms denk ik wel eens “Ik heb toch iets verkeerd gedaan in mijn leven.” Maar daarentegen vind ik het wel goed zo. Ik heb alles wat ik nodig heb: eten, drinken, een dak boven mijn hoofd en een vrouw die van mij houdt. De hele dag in de schijnwerpers staan zoals die beroemdheden is ook niet alles. En trouwens, als Will Smith in 2007 een slordige vijftig miljoen dollar heeft verdiend dan is dat enerzijds een exorbitant bedrag, maar aan de andere kant, hij bezorgt veel mensen een boel plezier met zijn films. Hoewel het ook wel een ietsje minder mag. Bovendien ben ik niet zijn grootste fan, maar smaken verschillen.
Onze vriend Microsoft-oprichter Bill Gates is één van de rijkste mensen op aarde. Het is hem gegund. Hij heeft veel betekend voor de populariteit van de personal computer, al zijn de meningen verdeeld over zijn Windows, en hij geeft veel geld weg aan goede doelen. Niet dat hij daar zelf een toastje kaviaar minder door zal hoeven eten, maar hij doet tenminste iets nuttigs met zijn geld.
Popsterren als Bono en Paul McCartney zijn ook dik binnen, maar hun muziek is een inspiratie voor vele mensen, en vooral Bono zet zich enorm in voor de mensheid, dus waar zeur ik over?
Er zijn echter ook beroemdheden, of “celebs” zoals ze tegenwoordig in goed Nederlands worden genoemd, die alleen maar beroemd zijn om het beroemd zijn. Een soort “L’art pour l’art”. Het beste voorbeeld daarvan vind ik Paris Hilton. Ze schijnt een nazaat te zijn van de oprichter van de Hilton hotelketen en ze moet in één of meer soaps gespeeld hebben, maar eigenlijk ken ik haar alleen maar, omdat ze met grote regelmaat in het nieuws is. En meestal in niet al te positieve zin en dan druk ik mij zacht uit. Ze is nogal eens opgepakt wegens dronken achter het stuur zitten en meer van dat soort vergrijpen. Nou lijkt het mij nooit leuk om in de bak te zitten, maar ze maakt het er zelf naar en het lijkt wel of ze er niet zo mee zit. Het levert weer lekker veel publiciteit op die haar, ondanks het feit dat het negatieve publiciteit is, op de een of andere manier geen windeieren legt. Ze blijft onverminderd populair en verdient bakken met geld, waarmee kwistig wordt rondgestrooid. Zou ik zo willen leven? Nee dank je. Ik wil best een beetje bekend zijn, maar niet op zo’n manier.
En zo zijn er meer van die sterretjes - opvallend genoeg meestal vrouwen; blijkbaar is vrouwelijke schoonheid een goede bron van inkomsten - die met mooi zijn en gekke dingen doen in het nieuws blijven en daardoor voor allerlei schnabbels gevraagd worden, zodat het geld rijkelijk kan blijven rollen. Ach ja, en zo blijven de rijken rijk. Ik heet alleen maar zo.

Geen opmerkingen: