De Paus als lijm

Ik heb onlangs de twee delen van "De Schrift betwist" van Maarten 't Hart herlezen. Verhelderende literatuur, zowel voor christenen als voor heidenen. Allengs drong het tot mij door waarom er maar één Katholiek geloof is en zo ontzettend veel soorten protestants geloof. De Katholieken zijn meer bezig met beelden-, symbolen- en Mariaverering en niet zozeer met het bestuderen, de exegese van de Bijbel. Dat laatste is nou een typisch protestantse bezigheid. U weet wellicht dat het protestantse geloof ontstond na de beeldenstorm toen een grote groep christenen zich losmaakte van de Katholieke Kerk, toen nog de ware kerk van Christus. Maar u weet wellicht ook dat er binnen het Protestantisme zich de ene kerkscheuring na de andere voordeed. Dat heeft voornamelijk te maken met die Bijbel. Of eigenlijk, hoe men de Bijbel uitlegde. Het punt is dat er een handleiding ontbreekt voor wat je nu wel en wat je nu niet al te letterlijk moet opvatten. Ofwel, wat is echt en wat is symboliek? En juist omdat de ene dominee of volgeling van Christus het niet eens was met de andere ontstond er een afscheiding. "Ik denk er zus en zo over, dus ik begin mijn eigen kerk."

Dit is even een simplistische weergave van de geschiedenis, maar ik denk dat het ongeveer zo gegaan is. En omdat de Katholieken niet zo met die Bijbel bezig waren, waren ze ook niet bezig met het één anders uit te leggen dan het ander. Kortom, er was geen reden om het met elkaar oneens te zijn. Bovendien hadden en hebben ze een grote baas, een generaal die boven iedere Katholiek staat en die de boel bij elkaar houdt, de Paus. En die leiding ontbreekt in het Protestantisme.

Zo ziet u maar, de Bijbel is alleen maar zo'n heet hangijzer omdat de protestanten, de Gristenen, er zo'n heet hangijzer van maken. Ik praat het Katholicisme niet goed, in mijn vorige stukje heeft u kunnen lezen dat zij heel wat onrecht recht getracht heeft te breien, maar een hedendaagse Katholiek gaat over het algemeen wat vrolijker door het leven dan een Zwartekousenchristen.

Wat de Paus betreft. Hij is onder druk van de publieke opinie gezwicht en heeft van Bisschop Williamson geëist dat hij zijn uitspraken over de Holocaust terug zou nemen. Of het helpt? Al neemt Williamson ze terug, meent hij het? Wat ik al eerder schreef, zijn verwerpelijke ideeën raakt hij toch niet kwijt. Net zomin als zijn Middeleeuwse, lees Roomse  denkbeelden over God en Jezus.