Armageddon

Wat een desastreuze tijd beleven wij op dit moment. De financiële crisis (al dan niet aangepraat, maar je wordt er wel door beïnvloed), een vliegtuigramp, een school in Duitsland waar doden zijn gevallen, het stadsarchief van Keulen ingestort door de aanleg van een Noord-Zuidlijn van de metro, grachtenpanden in Amsterdam ingezakt (ook een Noord-Zuidlijn), nog meer scholen bedreigd (al dan niet geïnspireerd door de Duitse kwestie), Amsterdam Zuid-Oost afgezet vanwege een explosievendreiging, enzovoorts enzovoorts. Het is met mijn weblog niet meer bij te houden. Als ik lid was van zo'n christelijke secte zou ik nu op straat lopen roepen dat het einde der tijden nabij is. Maar dat ben ik niet, dus dat doe ik niet. Ik denk dat veel zaken te verklaren zijn door de invloed die internet heeft op vooral jongeren. Lekker veilig en anoniem bedreigingen uiten in chatboxen, filmpjes op YouTube plaatsen, reacties op websites zetten en via MSN of andere messengerprogramma's je ongenoegen uiten. Lekker anoniem, denken ze, want vaak zijn de boosdoeners te achterhalen zoals die jongen die een school in Breda had bedreigd. Moet er dan maar een internetpolitie komen? Moeten er mensen komen die elk verdacht mailtje, chatbericht of reactie op een website gaan lezen en controleren op dreigingsniveau? Daar hebben heel veel mensen een dagtaak aan en voor de goedwillende internetter geeft het allemaal dat 1984-Big-Brother-is-watching-you-gevoel.

Kortom, de wereld wordt er niet leuker op. Dreiging, geldverslindende prestigeprojecten die huizen en archieven de kop kosten, oorlogen, hongersnoden, rampen. Laat ik maar ophouden. Als ik dit artikel nalees dan vind ik mijn eerdere artikelen eigenlijk maar gezeur. Aan de andere kant, iemand moet zich toch druk maken en als een soort valse-moraalpolitie wereld, samenleving, politiek en kerk in de gaten houden en van kritiek voorzien als hij dat nodig vindt of als hij daar de behoefte toe voelt of omdat het hem oplucht? Mijn ongenoegen is in ieder geval geweldloos.

Ik heb de afgelopen week alle boeken van mijn vrouw en mij op Library Thing gezet. Lekker effe iets anders doen. Even de werkelijkheid ontvluchten. Escapisme heet dat met een mooi woord. Kun je ook doen door het lezen een boek. Misschien lees ik daarom wel zo graag.