Gevallen ster

Laatst herlas ik enkele gedeelten uit het boek "Rock 'n Roll" van wijlen Boudewijn Büch. Zo kwam ik ook weer het stukje tegen over de zogenaamde strijd die onder jongeren in de jaren zestig heerste over de vraag "Wie zijn beter: Beatles of Stones?" Wie Büch een beetje kent weet zijn antwoord. De Rolling Stones natuurlijk!
Het is misschien een beetje onaardig om iemand die dood is alsnog ongelijk te geven, maar weet dat ik Boudewijn Büch graag mocht als schrijver en als TV-persoonlijkheid. De argumenten die hij aanhaalt om de Beatles neer te sabelen zijn behoorlijk eenzijdig. Hij richt zijn pijlen vooral op Paul McCartney van wie hij vindt dat deze nogal kitscherige nummers produceerde, vooral in zijn Wingsperiode. Ik ben het daar eigenlijk nog mee eens ook. "Mull of Kintyre" is nou niet bepaald een schoolvoorbeeld van genialiteit. Büch haalt echter regelmatig citaten aan van McCartney zelf waarin deze toegeeft dat hij lang niet tevreden is over zijn eigen werk. En hier haalt Büch zijn eigen betoog een beetje mee onderuit. Had McCartney al die jaren nou geroepen dat hij de beste en geniaalste componist aller tijden is, dan had Büch recht van spreken gehad, maar dat is dus niet zo. Büch begaat hier dezelfde fout die hij maakte in één van de legendarische shows van Sonja Barend, waarin hij de gedichten van Toon Hermans de grond in boorde en Goethe als lichtend voorbeeld toonde van hoe het wel moet. Ook hier had Büch geen recht van spreken, immers, Hermans heeft nooit beweerd dat hij geniale gedichten schreef. Hij had het altijd over 'versjes' en was verder de bescheidenheid zelve. Dat hij in zijn eenvoud juist geniaal was werd bij Sonja niet te berde gebracht. Net zo min als Büch dat doet in zijn boek met betrekking tot Paul McCartney. Büch vindt "Yesterday" maar niks, maar ik vind dat dat lied geniaal is in zijn eenvoud. Verder moet Büch toegeven dat "Abbey Road" toch wel een goed album is, al komt dat volgens hem doordat de invloed van McCartney op dit album juist zo klein is. Gezien het aantal composities dat McCartney aan "Abbey Road" heeft bijgedragen klopt dit ook al niet.
Nogmaals, ik wil Boudewijn Büch hier niet een trap na geven. Ik wil alleen aantonen dat hij zeker niet altijd gelijk had en zich wel eens om niets kwaad maakte. Want kwaad worden, dat kon hij, getuige fragmenten die op YouTube zijn terug te vinden. Was hij er nog maar. Dan zou ik via de moderne media met hem in contact kunnen komen om lekker met hem te kunnen discussiëren. Maar helaas. Hij stierf in 2002, nog vóór de opkomst van sociale media als Twitter, Facebook en Hyves. Al weet ik niet zeker of hij eraan meegewerkt zou hebben.